جنگجوی ِعاشق

عشق، آن است که تو را خدای عزّ و جلّ از تو بمیراند و به خود زنده کند.

جنگجوی ِعاشق

عشق، آن است که تو را خدای عزّ و جلّ از تو بمیراند و به خود زنده کند.

جنگجوی ِعاشق

You won’t lie
You will shine bright
I see the light of the ending

You’ll be fine
Like a rising star
? Can you also see that starlight


طبقه بندی موضوعی
کلمات کلیدی
رنج_پرثمر موزیک_تراپی تفکرات_عمیق mountain_over_mountain خودشناسی Simple_But_Deep خلاصی_از_آشفتگی آسفالت_شده BTS فیلم_تراپی واگویه‌های_درونی ورزش سعی_بر_دوراندیشی جبر_زیبا تلاش_کورکورانه خوشمزه‌جات بولت_ژورنال سم_زدایی توهم_دوری طلانوشت
بایگانی
پیوندهای روزانه

Mine

دوشنبه, ۲۹ آذر ۱۴۰۰، ۱۰:۵۵ ب.ظ

این زندگی مال توئه. مال ِ تو.

 

پ.ن. از اون سالادها که در هر شرایطی روح آدم رو شاد می‌کنه. با روغن زیتون ِ اضافه...و بودار ایضاً.

۰۰/۰۹/۲۹
ZaR

خوشمزه‌جات

واگویه‌های_درونی

نظرات  (۶)

۰۷ دی ۰۰ ، ۱۹:۰۰ هلن پراسپرو

آره یه قرن پیش راجبش نوشتم.. ولی امم.. فکر کنم خیلی طول بکشه پیداش کنید چون کلید واژه خاصی نداره "-" ولی لینک پستش اینه!

 

 

(سبد سبد نور ماه((*:")
پاسخ:
بسیااار متشکرم. 
*بعد از خواندن پست هلن*
_حالا تکلیف من چیه که دوست دارم ۲۰۰۳ رو هم الان ببینم؟ 
_بشین سر جات لطفا! 
:))
۰۳ دی ۰۰ ، ۰۰:۳۲ هلن پراسپرو

ثبمتصب *خوشحال تر شدن!*

 

میدونم چه حسی دارید.. بعضی انیمه ها کلا برای آدم به خاطر شرایطی که میبینیش یه جایگاه دیگه ای دارن فارغ از کیفیت! فول متالم برای من همین بوده همیشه... حتی بیشتر از ناروتو.

نمادها.. به نظر من اتفاقا نمادهای برادری خیلی Straightforward و واضح بودن. ولی یه سری تئوریها راجبش کلا خفنه! ولی نه اینکه آدم بره سرچ کنه دنبالش بگرده.. بهشون بربخورید مطمئنا کلی خوندنشون بهتون خوش خواهد گذشت. مثلا زاراکس و شباهتش به ایران، و کلا علاقه نویسنده به ایران(چون اون انیمه ایرانی ارسلان سنکای رو هم تصویر گری کرده) خیلی بین فنای ایرانی معروفه!

آهنگاشم هرچی بگیم کم گفتیم :_))) 

 

پ.ن: راستش منم جزو همون خیلیام :دی

هرچقدر اوپنینگ اندینگ برادری خوب بود، آهنگ پس زمینه 2003 جادوییه. انگار یوکی کاجیورا(خانم آهنگسازش) همه وجودشو تو 2003 خالی کرده دیگه به برادری هیچی نرسیده باشه.

تازه ویلین ها/ نتیجه گیری اخلاقی/ دارک و واقعگرا بودن 2003... اینام همه هستن! البته بلافاصله دیدنش خوب نیست.. ولی بعد یه مدت دیدنشو حتما بهتون توصیه می کنم:*

 

(وای خیلی حرف زدم ببخشید "-")
پاسخ:
داخل وبلاگ از فول متال نوشتی نه؟ چون یادمه اسمش رو از بین نوشته های خودت اولین بار شنیدم. *وی تصمیم می گیرد به پست های قدیمی هلن چان دوباره نگاهی بیاندازد.* 
می دونی، انگار هر کدوم از انیمه هایی که میبینی جایگاه جداگانه ای داخل ذهنت پیدا می کنن. مثلا من وقتی یاد کم نیاوردن و کلا ایستادگی میوفتم همیشه ناروتو میاد به ذهنم و همیشه هم کارسازه، یعنی فکر کردن بهش بهم انگیزه می ده برای کم نیاوردن و ایستادگی کردن. ولی فول متال  توی ذهنم با کلید واژه ای مثل درد ثبت شده. حس درد در این داستان بسیار ملموس بود. مثلا آخرین اوپنینگش(پنجمی) حس رسیدن بعد از یک راه طولانی و پاداش دردی که تحمل کردی رو داره. هر کدوم از  آهنگ هاش رو یه جور دوست دارم نمی تونم بینشون بهترین رو انتخاب کنم.
از این نظر هایی که گفتی حتما از ۲۰۰۳ خیلی خوشم خواهر اومد.  پیشنهاد معقولیه، حتما بعد ها می بینمش. 
ممنونم که برای نوشتن این نظر قشنگ وقت گذاشتی. *سبد سبد ستاره*
۳۰ آذر ۰۰ ، ۱۳:۴۶ سارا خانی

من بازم یه اشاره ریز بزنم و برم که سری اول فول متال از برادرهودش خفن تره😎

به جز روغن زیتون، به عنوان سس چی زدی؟ اون سبزی های ریز که روی تمام اجزای سالاد دیده میشن، چین (گلاتونی درونم داره این سوالا رو میپرسه!) 
پاسخ:
بله بله :))
می گن موسیقیش هم بهتره. شاید به خاطر این مورد هم که شده دلم بخواد یه گریزی بهش بزنم.

آب لیمو، کمی آبغوره، نمک، فلفل.
اون سبزی های ریز، پودر آویشن و نعنا هستن. انواع مختلفش هست(مثلا مرزه و ریحون ش رو هم دارم و به صورت چرخشی استفاده می کنم)
همه ی ما یه گلاتونی درون داریم که با تو[ه به شرایط بالفعل میشه. :D
۳۰ آذر ۰۰ ، ۱۲:۴۹ مهناز ...

پ.ن: نوش جان :)
پاسخ:
جای شما خاالی بانو.
۳۰ آذر ۰۰ ، ۰۹:۵۳ هلن پراسپرو

واااااییاههیایایخی

خیییلیی، خیییییلییی خوشحال شدم زهرا-سان!D::

بی صبرانه منتظر نظراتتون بعد دیدنش هستم! چون از نظر حرف  برای گفتن داشتن و تاثیر گذاری تقریبا نزدیک ناروتوئه.. احتمالا پست و نظر خیلی ایجاد کنه D:*
پاسخ:
بیا این هدیه ی خوشحالیت. (کلیک) :D
من متاسفانه در موقعیت خیلی خوبی ندیدمش برای همین اصلا چیزی درموردی چیز هایی که اخیرا دیدم یا خوندم منتشر نکردم.
میدونی من ناروتو رو خیلی دلی دوست دارم، حتی سادگی که در عین چرخش های داستان داره. داستان فول متال به نظرم خیلی پیچیده تره. کلاً داستان پُر مغزی داشت قشنگ معلوم بود پشت هر کدوم از اتفاقات یه تئوری خوابیده. راستش حوصله نداشتم برم درموردش سرچ کنم ببینم چه ایده ای پشت این داستان خفن بوده. ولی خب یه جاهایی بهش نقد وارد می کنم، شاید البته به مذاق من خوش نیومد. مثل اونجایی که قسمت های آخر می رفت که قدرتش رو از خدا بگیره به نظرم خیلی نمادین شده بود و ردی هم از یه سری تفکرات خاص داخلش دیده می شد. جدای از اینها عالی بود، شخصیت پردازی ها، برومنس، حتی رومنسش با اینکه چیز خاصی نداشت؛ میشه گفت در این مورد از ناروتو 4-0 جلوئه. :))
چقدر موسیقیش خوب بود، خودم رو خفنه کردم با تمام اوپنینگ ها و اندیدنگ ها و کاور های انگلیسی شون و هنوز هم بعد از چند ماه بهشون گوش می دم.

پ.ن. خیلی ها معتقد هستن سری اولش بهتره، اگه وقت کنم اون رو هم میبینم.
۲۹ آذر ۰۰ ، ۲۳:۰۷ هلن پراسپرو

انیمه اش چیه :)؟
پاسخ:
سلاام هلن چان.
اگه بگم خوشحال می شی... کیمیاگر تمام فلزی: برادری :))

ارسال نظر

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
ساخت وبلاگ در بلاگ بیان، رسانه متخصصان و اهل قلم