1. یک آدم دو رو و دروغگو است.
2. بسیار باهوش است و در لحظه‌های حساس واکنش‌های محشر از خود نشان می دهد.
3. همه چیز دان است و در لحظه می‌تواند برای هر سوالی یک جواب در آستین آماده داشته باشد.
4. بسیار با سیاست است طوری‌که هیچ وقت نمی‌توانی راست و دروغ بودن حرفهایش را تشخیص بدهی.
5. از سواری گرفتن از آدم‌ها لذت میبرد.
6. همیشه در جایگاه قربانی ِ هر ماجرایی قرار دارد.
7. اعتمادم را از خودش سلب کرده و به هیچ عنوان به خودش و حرف‌های من دراوردی و چاخانش اعتماد ندارم.
8. از نظر مالی بسیار بد حساب است.
9. فرزند آخر خانواده و سوگولی خانه است.
10. در عمل اصلا شبیه حرف‌های قشنگی که می‌زند نیست.
11. یک آدم سمی است که کرم هایی از جنس لجاجت در وجودش می‌لولند.
12. فکر می‌کند هم‌خانه‌اش یک مترسک احمق است چون در این سال‌ها نتوانسته/نخواسته حتی یکی از دروغ‌هایش را به رویش بیاورد.
13. مواجه با چنین آدمی باعث می‌شود احساس "حقیر و ناتوان بودن" تمام وجودم را پر کند.
آناناس کیست؟ همخانه‌ی 7 ساله‌ام. در ابتدای ماجرا 6 نفر بودیم، بعد شدیم 4 نفر، بعد 3 نفر و بعد 2 نفر.. و در این مدت 3 بار خانه عوض کردیم. در همه‌ی این سال‌ها کنار هم همه چیز را از سر گذراندیم. از قبل از خانه گرفتن که یک مدت شب‌ها در مهدکودک ِ نزدیک ِ دانشگاه می‌ماندیم چون هنوز جا نداشتیم تا اسباب‌کشی دفعه‌ی آخر در هنگام پاندمی کرونا و زیر ِ باران تنهای تنها.. کنار هم بودن در همه‌ی این فراز و نشیب‌های زندگی مجردی باعث می‌شود نخواهم به طرز فجیعی او را از زندگی‌ام پرت کنم بیرون، البته که در عمل این کار از من ساخته نیست. فکر می‌کنم همراهی چند ساله ارزش یک خداحافظی مسالمت آمیز را داشته باشد اما واقعاً وقت آن رسیده که او را از تیم زندگی‌ام خط بزنم.