انگار این من نیستم!
یک دونده‌ی تجربی بودم. رکوردم؟ 1 ساعت و 20 دقیقه. از آخرین باری که دویدم؟ شاید بیش از یک سال گذشته باشد. در این مدت؟ تا مدتی، به اشتیاق علامت زدن در بولت ژورنالم کمی نرمش می‌کردم اما ماه‌هاست انگشتی را هم به نیت نرمش تکان نداده‌ام. انگار که زهرای دونده پودر شده و ذراتش به کائنات پیوسته! اما شاید در شرف این ماه نو، خواستار برگشت زهرای دونده چه بسا به صورت آپدیت شده باشم.
نیازمند دعاهای سازنده‌ی شما هستم.
پ.ن. پست‌های محتمل در آینده: یک از آپدیت از زهرای فعلی.
۲ نظر
۲۹ دی ۰۱ ، ۰۳:۰۲