رنجی که سالهاست دامنگیر انسانهاست. (2)

در پست پایین می خواستم از "واقعه منا" بنویسم حتی عنوان هم انتخاب کرده بودم اما حرف ها نیامدند، دلم هم نیامد عنوان را تغییر دهم. آمده بودم بنویسم از بغض در گلوی رفع نشدنی ِ هزاران نفر در روز های گذشته...
فکر می کنم به آن هایی که در مکه کعنهو کربلا را تجربه می کنند و با خود بازمی گردانند اما چیزی که مسلّم است؛ این آدم ها هیچ وقت آن آدم های ِ قبلی برنخواهند گشت. چیزهایی دیده اند، شنیده اند و حس کرده اند .. تازه اینها آن هایی اند که شانس آورده و زنده برگشته اند. فکر می کنم به شعاع ِ چندیدن نفره ی خانواده هایی که خوشی ِ یار ِ سفرکرده به عزیز ترین سرزمین برای شان شده بلای ِ جان و صدای ِ کوبش دل های نگران و مضطرب شان از کیلومتر ها دور تر هم شنیده می شود. فکر می کنم به عمق ِ فاجعه که احتمالا وقتی حج به اتمام رسید در خواهد آمد. که ها که برنخواهند گشت و امیدوارم خیلی دور از انتظار نباشد. فکر می کنم به امر "واجبی" که به دستور خداوند در شرایطی می تواند طبق صلاح دید  تغییر کند؛ حتی میتواند به حکم ِ مکروه و حرام نیز تبدیل شود. فکر می کنم به اینکه چه کسانی این صلاحدید را باید ببنیند؟! که ای کاش می دیدند.. فکر می کنم به ...

پ.ن. بی ربط و با ربط [کلیک]