اندکی تفکر

«هدف هنر سوق دادن انسان به سوی خشنودی نیست و برای این به وجود نیامده است که به شما احساسی بدهد یا احساسی بگیرد، ذهنتان را کسل رده و شما را به خواب ببرد، بلکه کار هنر این است که درون انسان را سرشار از زندگی کرده، ذهن او را فعالتر و قابلیتها، قدرت درک و آگاهیهایش را گسترش دهد. »
امروز مطلبی رو در اینترنت دیدم به اسم "هنر شنیدن موسیقی"[کلیک] و نهایتا با خودم به نتایج زیر رسیدم:

سه نوع گرما داریم
گرمای ِ آفتاب....5 امتیاز
گرمای ِ غذا......1 امتیاز
گرمای ِ انس...20 امتیاز
گرمای ِ انس یعنی حسی که مستقیما اثرگذار روی روح و جان آدم باشه. محبت.. دعا و مناجات..حتی خواندنی ها، دیدنی ها و شنیدنی ها هم جزء این دسته هستند. چون هرکدوم می تونند گرمای ِ فوق العاده ای ایجاد کنند. مثلا خیلی از آدم هایی که قطع عضو و معلول می شند اما قوی تر به زندگی برمی گردند گرمای ِ انس در اونها اثر کرده.

آیا واقف به چیزهایی که اینطور مستقیم اثرگذار روی ِ وجود ِ ما هستند هستیم؟ خیلی روی منبر نمی رم چون خودم هم هنوز با این مسئله و نوع هندل کردن ش درگیرم فقط دو نکته ی قابل توجه :

1. حواسمون باشه چی گوش می دیم! آیا گوش دادنشون چیزی به ما اضافه یا کم می کنه؟ به این سوال جواب بدیم شاید بتونیم کمی "گزیده تر " عمل کنیم.

2. به ریتم ِ آهنگ ها توجه کنیم. بلافاصله بعد از یک آهنگ با ریتم تند (بهشون لقب بنگ بنگ داده م)  یک آهنگ ملایم گوش ندیم. چون یکی شون سمپاتیک رو فعال می کنه یکی پاراسمپاتیک رو، این بی نظم گوش دادن ِ آهنگ ها اعصاب رو دچار سنگ کوپ می کنه! العان کله داغه و نیروی ِ جوانی حاکم بر بدن هست خودش رو نشون نمی ده.. کافیه کمی از میانسالی بریم جلوتر!!...

پ.ن. البته لازم به ذکر است که خود ِ نویسنده در حین نوشتن ِ این پست در حال گوش دادن به آهنگ بندری بوده!!! [کلیک]